Σισίνης

I

Επώνυμο αγωνιστών του 1821, οι οποίοι κατάγονταν από τη Γαστούνη. Σπουδαιότεροι ήταν οι επόμενοι:

1. Γεώργιος. Πρόκριτος της Γαστούνης. Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους τροφοδότες των επαναστατικών σωμάτων της Πελοποννήσου. Διακρίθηκε κυρίως στις πολεμικές επιχειρήσεις του Λάλα και της Πάτρας. Ως πολιτικός, στη διάρκεια της Επανάστασης διατέλεσε κοινοβουλευτικός πληρεξούσιος και πρόεδρος της Γ’ και της Δ’ Εθνοσυνέλευσης. Επί I. Καποδίστρια εκλέχτηκε μέλος του Πανελλήνιου, αλλά παραιτήθηκε γρήγορα επειδή διαφώνησε με τον Κυβερνήτη ως προς την πολιτική του και τάχτηκε στο πλευρό των φανατικών αντιπολιτευόμενων. Παρά τη στάση του αυτή κατάκρινε την πράξη της δολοφονίας του Καποδίστρια. Πέθανε τον Οκτώβριο του 1831.

2. Χρύσανθος. Γιος του προηγούμενου. Πολέμησε στο Λάλα, στην Πάτρα, στο Μεσολόγγι και σε πολλά άλλα μέρη και διακρίθηκε παντού για την αντρεία του. Κατά τη διάρκεια των εμφύλιων πόλεμων φυλακίστηκε ως οπαδός του θ. Κολοκοτρώνη. Μετά την αποφυλάκιση του αγωνίστηκε κατά των Αιγύπτιων καθώς και στην Αττική, επικεφαλής σώματος Ηλείων κάτω από τις διαταγές του Γ. Καραϊσκάκη. Μετά την αποκατάσταση πολιτεύτηκε και εκλέχτηκε πολλές φορές αντιπρόσωπος της Ηλείας. Πέθανε το 1845.

II

Πέρσης αξιωματούχος. Στάλθηκε από το σατράπη της Αιγύπτου πρεσβευτής στο Φίλιππο της Μακεδονίας, αλλά παράμεινε στην υπηρεσία του Μακεδόνα βασιλιά. Αργότερα ακολούθησε τον Αλέξανδρο στην εκστρατεία του στην Ασία. Το 333 π.Χ. και ενώ βρισκόταν στην Κιλικία, πήρε επιστολή από τον Πέρση στρατηγό Ναβαρζάνη, με την οποία εκείνος του ζητούσε να δολοφονήσει τον Αλέξανδρο. Το περιεχόμενο της επιστολής ήταν γνωστό στον Αλέξανδρο, ο οποίος δεν αντέδρασε για να δοκιμάσει την πίστη του Σ. προς το πρόσωπό του. Ο τελευταίος φαίνεται ότι ήταν αποφασισμένος να καταγγείλει το γεγονός στον Αλέξανδρο αλλά αναζητούσε την κατάλληλη ευκαιρία. Επειδή όμως περνούσε ο καιρός, ο Αλέξανδρος άρχισε να τον υποπτεύεται και τελικά διάταξε και τον θανάτωσαν.